هرگز نخواب كوروش دارا جــــهان نــــدارد، ســــارا زبـــان ندارد *** بـــابــــا ستــاره اي در هــفــت آسـمان ندارد *** كارون ز چشمه خشكيد، البرز لب فرو بست *** حتــــي دل دمــــاوند، آتـــشفــــشان نـــدارد *** ديـو سيـاه دربنـد، آسـان رهيـد و بـــگريخت *** رستــــم در ايـــن هيــاهو، گرز گران ندارد *** روز وداع خـورشـيد، زايـنده رود خشـكيد *** زيــــرا دل ســـپاهـــــان، نقش جــــهان ندارد *** بر نــــام پــــارس دريـــا، نــامي دگر نــهادند *** گويــــي كــــه آرش مـــا، تير و كــمان ندارد *** دريــــاي مازنـــــي ها، بر كـــام ديگران شد *** نــــادر، ز خـــاك برخيز، ميــهن جوان ندارد *** دارا كـــــجاي كـــــاري، دزدان ســـــرزمينت *** بر بيــــــستون نويسنــــد، دارا جـــهان نــدارد *** آيــــيـــم به دادخــــواهــي، فريادمان بــلند است *** امــــا چــــه سود، اينجــــا نوشـــيروان ندارد *** ســـرخ و سپــيد و سبز است اين بيرق كياني *** امـــــا صــــد آه و افسوس، شير ژيان ندارد *** كــــو آن حــــكيم توسي، شـــهنامه اي سرايد *** شــــايد كـــه شــــاعر مــــا ديــــگر بيـــان ندارد *** هرگــــز نــــخواب كوروش، اي مهـــر آريايي *** بـــــي نام تو، وطــــن نيز نــــام و نــــشان ندار
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
پیوندهای روزانه
آمار سایت
کدهای اختصاصی